lijnennetkaart in het Frans


lijnennetkaart in het Arabisch






RATC bushaltes

Casablanca is de grootste Marokkaanse stad. Er is het oude stadscentrum en de uitgestrekte nieuwere wijken, een strandboulevard en de grootste moskee buiten Saoudi Arabia. Hoewel er wel wat interessante oude gebouwen en buurten zijn heeft de groei en modernisering zijn tol geëist en is de stad historisch en cultureel gezien minder interessant dan veel andere steden.

De busdiensten werden in 1995 gereden door de RATC en een zevental privé-bedrijven. Volgens DAF Trucks Magazine werden er in 1986 36 bussen aan Sotrec geleverd. Dit bedrijf werd echter niet gezien, misschien dat het de voorganger van RATC was.

De RATC bussen reden in Casablanca en de omgeving, tot Mohammedia in het noorden. De bussen waren lichtblauw met een witte band en wit dak. Aan oudere, lokaal gebouwde bussen waren nog wat DAF MB200-Rahali (met nummers onder 200) en een redelijk aantal Volvo B58/B10M (series 1100-1500) aanwezig. De 2000-serie werd gebruikt voor enkele (mogelijk 8) gelede Volvo B10MG, die een niet-sturende derde as met dubbele wielen hadden. Een oudere Volvo, nummer 457, werd gebruikt voor “dépannages”. Op het garageterrein stonden in 1993 nog een groot aantal oudere bussen buiten dienst.

De tweedehands bussen verzorgden het grootste deel van de RATC diensten. Ze waren allemaal uit Nederland geïmporteerd in de periode 1990-1993 en waren genummerd in series: 1600-1648 waren Volvos, 3000-3195, 3200-3231 en 3500-3511 waren DAFs (de 3000 en 3200-series werden parallel gebruikt, de 3500 serie pas in 1993) en de 3900-3912 waren Leylands. Het totaal aantal ex Nederlandse bussen was dus 302.

De Volvos 1600-1648 behoorden tot diverse series: 6 ex TET Volvo B58-Hainje model CSA-I bussen, afkomstig van de Enschedese stadsdienst, 21 ex BBA Volvo B58-ZABO, 10 ex ENHABO Volvo B58-Jonckheere, 11 Volvo B59-Hainje CSA-I stadsbussen ex Maastricht en één ex TET Volvo B58-Hainje standaard streekbus. Bij de meeste ex ENHABO bussen was de middendeur niet alleen maar geblokkeerd maar helemaal verwijderd.

Een behoorlijk aantal DAF SB201DKDL554-Hainje CSA I stadsbussen was in dienst (nummers 3090....3199, 3500 en 3510). De meeste waren ex GVBA, maar er waren ook exemplaren van de BBA (Breda, Tilburg, Den Bosch), HTM en CVD (Nijmegen). Amsterdam verkocht ook een aantal CSA II standaard stadsbussen aan Casablanca, hoewel die pas zo’n 10 jaar oud waren. Deze waren in de serie 3500-3511 genummerd, met uitzondering van de 3500 en 3510, die van het CSA I model waren.

Ook enkele Leyland standaard streekbussen reden nog. In 1995 werden nog drie exemplaren gezien uit de serie 3900-3912: Leyland-Den Oudsten LOB standaard streekbussen, ex ZWN, DVM en WN. De reden voor hun geringe inzet was dat deze bussen een roterende brandstofpomp hadden die daar niet zo goed voldeed. Van minstens één Leyland is bekend dat hij een DAF motor gekregen heeft. De DAF MB200 standaard streekbussen (3200-3227, 3017...3167) waren nog tamelijk talrijk, hoewel weinig van de eerste geïmporteerde (1990-1991) exemplaren nog dienst deden en de wel nog gebruikte exemplaren er vaak erbarmelijk uitzagen. Deze bussen waren van verschillende Nederlandse bedrijven afkomstig: FRAM, ZO, NZH, GVA, GADO, GSM en VSL. Onder de bussen van dit laatste bedrijf waren er verscheidene die hun leven begonnen waren bij het VSL-voorgangerbedrijf LTM, maar ook van enkele kleine prive bedrijven die later door het VSL waren overgenomen: Meussen, IAO en Mulder. De meeste standaard streekbussen hadden een Den Oudsten carrosserie, maar een aantal ex NZH en CN hadden een Hainje carrosserie.

Een grote serie DAF bussen werd gevormd door de ex BBA DAF MB200-ZABO stadsbusjes (3000-3015, 3079-3081 en 3083), maar slechts enkele waren in 1995 nog in bedrijf. Omdat zoveel bussen buiten dienst waren, was het een verassing dat de meeste eenlingen toen wel nog wel reden: de 3084 (ex BBA 353 exex Hoefnagels, stadsdienst Roosendaal, een DAF- Van Hool), de 3161 (ex BBA 158 exex EMA 158, een DAF MB200- Jonckheere), de 3163 (ex GADO 6665, een DAF MB200-Den Oudsten semitoerbus), de 3166 en de 3167 (ex GVA, Arnhem 33 en 31, Den Oudsten B79), en de 3139 (ex GADO 6404, de korte versie van de DAF MB200-Den Oudsten standaard streekbus). De 3082, nog een korte DAF MB200-Den Oudsten, ex BBA 356, maar oorspronkelijk Marijnissen 22 (stadsdienst Bergen op Zoom ) werd in 1995 niet gezien.

Casablanca is een grote stad en er waren lijnen geweest zijn die niet bij de centrale busstations kwamen, hoewel de lijnenkaart een voornamelijk radiaal net lieten zien. De meeste bussen kwamen in de buurt ten zuiden van de Place des Nations Unies (vroeger Place Mohamed V) in het centrum. Op het plein zelf was een klein busstation, maar zo’n 250 meter verder naar het oosten was een groter busstation. Maar er waren ook bussen die in de omliggende straten halteerden en het was niet eenvoudig alles in de gaten te houden. De meeste kaartjes waren de gebruikelijke papieren exemplaren, maar er waren ook op thermopapier gedrukte versies. De prijs van een busrit in 1995 was 2.10 Dirham. Genoteerde lijnen waren: 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 14, 15, 19, 21, 22, 23, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 35, 36, 37, 40, 42, 46 en 50.

Naast de RATC reden er nog zeven andere busbedrijven: Rahabus, Ezzahraoui Bus Americar, Hanabuscasa, Aman Bus, Salama, SRTU en Sotrum. Deze maakten gebruik van lokale bussen met een grote variatie aan chassis- en carrosseriemerken.

De RATC ging nog een tijd door met het kopen van tweedehands bussen en er zijn waarnemingen bekend van ex Nederlandse DAF bussen tot nummer 3542 en Volvo's, mogelijk ook afkomstig uit Scandinavië, tot nummer 1713. De nieuwste bussen zijn echter MAN met lokale carrosserie van Jaguar, genummerd in de 4000-serie. Met deze bussen werd ook een nieuw kleurenschema geintroduceerd van wit met blauw. Verscheidene oudere bussen werden in deze kleuren overgeschilderd.

KLIK HIER VOOR EEN WAGENPARKLIJST

RATC buskaartjes en conducteur.