De agglomoratie Luik is een oud industriegebied met een bevolking die tegen de half miljoen mensen loopt. De stad ligt ingesloten tussen de steile oevers van het Maasdal en het verkeersnet wordt dan ook gekenmerkt door vele steile hellingen. In het centrum zelf zijn een aantal brede boulevards waarop vrije busbanen zijn aangelegd die een snelle doorstroming mogelijk maken.

Luik was lang een echte tramstad waar een hele tijd zelfs vijf normaalsporige trambedrijven en de metersporige NMVB naast elkaar opereerden. In 1928 fuseerden vier trambedrijven, waarbij de TULE (Tramways Unifiées de Liège et Extensions) ontstond. Dit bedrijf zette al snel op trolleybussen in en opende de eerste lijn in 1930. In de periode 1930-1942 stelde men 118 trolleybussen (401-518) in dienst, waarmee het bedrijf van de TULE tot de grootste behoorden. In 1949 volgde een prototype (519), in 1954-1956 een serie van 30 (520-549) bussen en als laatste in 1957 nog een bus (550). De laatste nieuwe trams werden in 1930 aangeschaft en de laatste stadstrams reden in 1964. Begin zestiger jaren begon de interesse in de trolleybus te tanen en langzaamaan werden de lijnen stilgelegd. In november1971 reed de laatste trolleybus in Luik. Net als in de andere Belgische steden werden de lokal vervoerbedrijven na de oorlog onder voorlopige beheerscomités geplaatst, waarna nieuwe wetgeving leidde tot de oprichting van de maatschappijen voor intercommunaal vervoer. De STIAL (Société des Transports Intercommunaux de l'Agglomération Liègeoise) was de opvolger van de TULE per 26 juni 1961.

Naast de TULE bleef nog een ander trambedrijf bestaan, de RELSE (Railways Economiques de Liège-Seraing et Extensions), dat een tramlijn exploiteerde met groene trams (vanwaar de naam groene tram, de TULE was de gele tram). De trams van de RELSE hielden het wat langer uit dan die vand e TULE en verdwenen pas in 1968. Ook de RELSE opende een trolleybuslijn, op 15 mei 1936, op een korte lijn met zeer steile hellingen en smalle straten. Het wagenpark was bescheiden maar wel zeer speciaal. Men begon de diensten namelijk met 4 drie-assige tweerichtingsbussen (401-404), zodat aan de eindpunten niet gedraaid hoefde te worden. Daar kwamen twee hele kleine twee-assige tweerichtingsbussen bij, genummerd 501-502. Later maakte men van deze bussen eenrichtingswagens omdat het probleem met het draaien bij het eindpunt was opgelost. Het wagenpark werd in 1942 nog uitgebreid met 2 bussen die van de NMVB werden overgenomen (601-602). Deze waren al in 1929 door de NMVB gekocht maar de trolleybuslijn werd nooit geopend en ze hadden dus nog nooit dienst gedaan. Tenslotte werden in 1947 nog twee trolleybussen van Brussel overgenomen (701-702, ex 6023-6024). In 1963 werd de tramlijn opgeheven. Per 28 augustus 1961 werd de RELSE opgevolgd door de STILS (Société des Transport Intercommunaux de Liège-Seraing).

De STIL (Société de Transport Intercommunale de la Région Liègeoise) ontstond per 23 april 1964 door de samenvoeging van de STIAL en de STILS. De STIL erfde van de TULE/STIAL een uitgebreid trolleybusnet dat in 1971 werd stilgelegd, en een busnet. De laatste "gele" trams reden in 1964. Van de RELSE/STILS kwam een busnet en nog een tramlijn, die in 1968 werd opgeheven. De STIL zelf heeft uitsluitend dieselbussen gekocht, hoewel er in de 1980-er jaren sprake was van de aanleg van een tramlijn op rubber wielen over de boulevard. Er werd zelfs een tramtunnel aangelegd, die echter als zodanig nooit in gebruik is genomen. Het vervoersknooppunt in Luik is de Place Saint Lambert in het centrum. Toen men deze wilde moderniseren werden er zoveel archeologische vondsten gedaan dat er jarenlang een grote bouwput onststond. Pas tegen het einde van de eeuwwisseling werd een nieuw busstation in gebruik genomen, waarbij de aanvoer vanaf de boulevard door de tunnel plaatsvind. Door de geschiedenis van de voorgangermaatschapijen kreeg de STIL ook enkele lange interlokale lijnen in handen, met die naar Huy als belangrijkste. Met de federalisering van België kwam ook voor de STIL het einde. Officieel ontstond per 1 januari 1991 de SELV die per 21 juni 1991 de TEC Liège-Verviers werd, waarin de STIL met de STIV (Verviers) en de NMVB/SNCV groep Luik verenigd zijn.

Naast de trolleybussen en trams erfde de STIL bussen van zowel de TULE/STIAL als de RELSE/STILS. Van de TULE/STIAL kwamen zo'n 70 Mercedes bussen, van de RELSE/STILS een twintigtal Brossel bussen. De oudste TULE bussen, uit begin vijftige jaren, waren nog van het model met een "neus"! De STIL zelf kreeg in 1964 nog 20 Mercedes O317 bussen die door de STIAL besteld waren (231-250) en 10 Brossels die nog door de STILS besteld waren (91-100). Daarnaast kwamen er 15 Van Hool-Fiat bussen (401-415). In de periode 1965-1969 kwamen er nog 75 Brossel bussen bij (101-130, 326-370). Van 1968-1972 kocht men 125 Van Hool-Fiat bussen (416-520, 131-150). Daarna volgden Volvo B59 bussen, waarvan er tussen 1974 en 1976 in totaal 140 gekocht werden (521-660). Het model van deze bussen was de directe voorloper van de nieuwe Belgische standaardbus, die als A120 bekend zou worden. Van 1977 tot 1982 kocht de STIL 195 Van Hool A120 bussen (151-345). Voor de drukke lijnen 1 en 4, die het centrum met het station verbinden, kwamen tussen 1981 en 1986 40 gelede Van Hool AG280 bussen in dienst (701-740). Tenslotte bestelde men nog 90 Van Hool A600 bussen, die in 1990-1991 in dienst kwamen. De bussen van de STIL waren grijs met een donkergroene band. In 1981 werd met de serie 701-703 de donkergroene band vervangen door gele en rode strepen. De oudere Van Hool A120 bussen en een deel van de Volvo -Jonckheeres kregen deze daarna ook. Hieronder worden de bussen behandeld die vanaf 1963 in dienst genomen zijn.